Ένα από τα κύρια στοιχεία τα οποία χαρακτηρίζουν τα Δημοκρατικά πολιτεύματα είναι η ελευθερία του τύπου. Τα ΜΜΕ στις Δημοκρατικές κοινωνίες, θεωρητικά τουλάχιστον, αποτελούν το μέσον το οποίο εκφράζει την ελεύθερη γνώμη του λαού, προβάλουν τα συμφέροντα και τις ανάγκες του, αναδεικνύουν γενικότερα Εθνικά θέματα και ελέγχουν την εξουσία. Αυτά όμως είναι όλα θεωρητικά και η πραγματικότητα εντελώς διαφορετική. Η τραγική αλήθεια είναι ότι στις Δημοκρατικές κοινωνίες τίποτα από αυτά δεν εφαρμόζεται.
Τα ΜΜΕ δεν εκφράζουν την γνώμη του λαού αλλά τη γνώμη και τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Αυτοί γνωρίζοντας την τεράστια δύναμη που έχουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, φροντίζουν να παζαρεύουν την προβολή συμφερόντων και ιδεών ανάλογα με την πολιτική και οικονομική ευρωστία του πελάτη. «Δεν θα προβάλουν αυτό που είναι αληθές και δίκαιο αλλά αυτό που θα απαιτήσει να προβληθεί ο πελάτης που πληρώνει. Δεν θα στηρίξουν το ηθικόν και πρέπον για το λαό αλλά το συμφερότερο για τον οικονομικό ή πολιτικό γίγαντα που κρύβεται στη σκιά.»
Στην πραγματικότητα δηλαδή, στις Δημοκρατικές κοινωνίες δεν είναι ο λαός κυρίαρχος αλλά οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Αυτοί ρυθμίζουν τα θέλω και τα πρέπει του λαού, κυριαρχούν στη σκέψη του και μέσω εκπομπών, ταινιών, προπαγανδιστικών σποτ, συζητήσεων κ.λ.π. διαμορφώνουν μια κοινή γνώμη η οποία ακολουθεί πιστά τις επιθυμίες των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, πιστεύοντας πως αυτά τα οποία λέει και πράττει αποτελούν δική της ανεξάρτητη γνώμη και επιλογή.
Τα συμφέροντα και οι ανάγκες του λαού μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, αφού εκείνο που επιδιώκεται μέσα από τις στήλες των εφημερίδων και τις οθόνες των καναλιών είναι η προβολή των συμφερόντων των βαρόνων των ΜΜΕ. Πάντα βέβαια προβάλλονται με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται ότι αυτά αποτελούν το συμφέρον και το πρέπον για το λαό.
Ακόμη και τα Εθνικά θέματα μένουν στο σκοτάδι, όταν η προβολή τους ενοχλεί ξένες δυνάμεις στις οποίες η εργοδοσία των ΜΜΕ θέλει να πουλήσει εκδούλευση και υποτέλεια ή όταν η λύση των Εθνικών θεμάτων έρχεται σε αντίθεση με τα οικονομικά συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας.
Τέλος όσον αφορά τον έλεγχο της εξουσίας, αυτό δεν χρειάζεται καν να σχολιαστεί. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ δεν ελέγχουν την εξουσία. Ανακαλύπτουν τα λάθη και τις βρωμιές της ώστε να μπορούν να απειλούν και να εκβιάζουν την ευμενή μεταχείρηση εκ μέρους της. Σε καλύπτω μεν αλλά και εσύ θα κάνεις τα στραβά μάτια σε ότι έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντά μας. Οι ιδιοκτησίες των ΜΜΕ, δημιουργούν δημοσιογράφους – είδωλα οι οποίοι ακολουθούνται από πιστούς θαυμαστές, σε όποιο κανάλι αυτοί μεταναστεύσουν. Ακολουθώντας τις σύγχρονες τεχνικές του μάνατζμεντ οι δημοσιογράφοι – είδωλα, παρουσιάζουν ιδέες και απόψεις οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών τους και οι αναγνώστες – θεατές πείθονται για την αλήθεια αυτών που ακούνε, πιστεύοντας κάθε φορά πως απλά έχουν την ίδια γνώμη με το ίνδαλμά τους. Στην πραγματικότητα όμως ο δημοσιογράφος – είδωλο τους έχει κάνει πλύση εγκεφάλου, μετατρέποντάς τους σε άβουλα όντα, χωρίς δική τους γνώμη, χωρίς δική τους προσωπικότητα.
Τα ΜΜΕ είναι μια τεράστια επιχείρηση εκμεταλλεύσης της κοινής γνώμης. Έχουν κολοσσιαία ισχύ, με την οποία ενσπείρουν τον κομματισμό στον λαό, του διασπούν την φυσική ενότητα, του διαμορφώνουν την γνώμη, αφανίζουν σπουδαίες προσωπικότητες, ανατρέπουν κυβερνήσεις, προκαλούν απεργίες κ.λ.π. Και όλα αυτά μπορούν να τα προκαλέσουν τα «ελεύθερα» δημοκρατικά ΜΜΕ, αφενός μεν γιατί είναι το κυριότερο μέσον ενημερώσεως του λαού, αφετέρου δε διότι δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του Συνόλου.
Έγραφε κάποτε σε μια έκρηξη ειλικρίνειας η μεγάλη Ελένη Βλάχου:
«Τι αγωνίες, κάθε αυγή, κάθε ημέρα για να σερβιριστεί στον αναγνώστη η σωστή συνταγή, που θα ικανοποιήσει τους αόρατους μαγείρους και θα ξεγελάσει και την πελατεία!»
Ναι, αυτό ακριβώς είναι για τα ΜΜΕ ο λαός που πρέπει να ενημερωθεί:
Η πελατεία που πρέπει να ξεγελαστεί.
Αλκίνοος Ρωμανός
Τα ΜΜΕ δεν εκφράζουν την γνώμη του λαού αλλά τη γνώμη και τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους. Αυτοί γνωρίζοντας την τεράστια δύναμη που έχουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, φροντίζουν να παζαρεύουν την προβολή συμφερόντων και ιδεών ανάλογα με την πολιτική και οικονομική ευρωστία του πελάτη. «Δεν θα προβάλουν αυτό που είναι αληθές και δίκαιο αλλά αυτό που θα απαιτήσει να προβληθεί ο πελάτης που πληρώνει. Δεν θα στηρίξουν το ηθικόν και πρέπον για το λαό αλλά το συμφερότερο για τον οικονομικό ή πολιτικό γίγαντα που κρύβεται στη σκιά.»
Στην πραγματικότητα δηλαδή, στις Δημοκρατικές κοινωνίες δεν είναι ο λαός κυρίαρχος αλλά οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Αυτοί ρυθμίζουν τα θέλω και τα πρέπει του λαού, κυριαρχούν στη σκέψη του και μέσω εκπομπών, ταινιών, προπαγανδιστικών σποτ, συζητήσεων κ.λ.π. διαμορφώνουν μια κοινή γνώμη η οποία ακολουθεί πιστά τις επιθυμίες των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, πιστεύοντας πως αυτά τα οποία λέει και πράττει αποτελούν δική της ανεξάρτητη γνώμη και επιλογή.
Τα συμφέροντα και οι ανάγκες του λαού μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, αφού εκείνο που επιδιώκεται μέσα από τις στήλες των εφημερίδων και τις οθόνες των καναλιών είναι η προβολή των συμφερόντων των βαρόνων των ΜΜΕ. Πάντα βέβαια προβάλλονται με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνονται ότι αυτά αποτελούν το συμφέρον και το πρέπον για το λαό.
Ακόμη και τα Εθνικά θέματα μένουν στο σκοτάδι, όταν η προβολή τους ενοχλεί ξένες δυνάμεις στις οποίες η εργοδοσία των ΜΜΕ θέλει να πουλήσει εκδούλευση και υποτέλεια ή όταν η λύση των Εθνικών θεμάτων έρχεται σε αντίθεση με τα οικονομικά συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας.
Τέλος όσον αφορά τον έλεγχο της εξουσίας, αυτό δεν χρειάζεται καν να σχολιαστεί. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ δεν ελέγχουν την εξουσία. Ανακαλύπτουν τα λάθη και τις βρωμιές της ώστε να μπορούν να απειλούν και να εκβιάζουν την ευμενή μεταχείρηση εκ μέρους της. Σε καλύπτω μεν αλλά και εσύ θα κάνεις τα στραβά μάτια σε ότι έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντά μας. Οι ιδιοκτησίες των ΜΜΕ, δημιουργούν δημοσιογράφους – είδωλα οι οποίοι ακολουθούνται από πιστούς θαυμαστές, σε όποιο κανάλι αυτοί μεταναστεύσουν. Ακολουθώντας τις σύγχρονες τεχνικές του μάνατζμεντ οι δημοσιογράφοι – είδωλα, παρουσιάζουν ιδέες και απόψεις οι οποίες εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών τους και οι αναγνώστες – θεατές πείθονται για την αλήθεια αυτών που ακούνε, πιστεύοντας κάθε φορά πως απλά έχουν την ίδια γνώμη με το ίνδαλμά τους. Στην πραγματικότητα όμως ο δημοσιογράφος – είδωλο τους έχει κάνει πλύση εγκεφάλου, μετατρέποντάς τους σε άβουλα όντα, χωρίς δική τους γνώμη, χωρίς δική τους προσωπικότητα.
Τα ΜΜΕ είναι μια τεράστια επιχείρηση εκμεταλλεύσης της κοινής γνώμης. Έχουν κολοσσιαία ισχύ, με την οποία ενσπείρουν τον κομματισμό στον λαό, του διασπούν την φυσική ενότητα, του διαμορφώνουν την γνώμη, αφανίζουν σπουδαίες προσωπικότητες, ανατρέπουν κυβερνήσεις, προκαλούν απεργίες κ.λ.π. Και όλα αυτά μπορούν να τα προκαλέσουν τα «ελεύθερα» δημοκρατικά ΜΜΕ, αφενός μεν γιατί είναι το κυριότερο μέσον ενημερώσεως του λαού, αφετέρου δε διότι δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του Συνόλου.
Έγραφε κάποτε σε μια έκρηξη ειλικρίνειας η μεγάλη Ελένη Βλάχου:
«Τι αγωνίες, κάθε αυγή, κάθε ημέρα για να σερβιριστεί στον αναγνώστη η σωστή συνταγή, που θα ικανοποιήσει τους αόρατους μαγείρους και θα ξεγελάσει και την πελατεία!»
Ναι, αυτό ακριβώς είναι για τα ΜΜΕ ο λαός που πρέπει να ενημερωθεί:
Η πελατεία που πρέπει να ξεγελαστεί.
Αλκίνοος Ρωμανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου